33 e-AUTO SERVICE MANAGER 02 - 2023 WARSZTAT ściwego doboru narzynek. I tu istotna jest jakość stali naszej narzynki (HSS – stal szybkotnąca) oraz skład stopu przystosowany do metalu, w którym pracuje. Ważnym parametrem jest również nachylenie i rodzaj powierzchni tnącej oraz wielkość tzw. nakroju – brzegu ostrza ściętego pod kątem odpowiednim dla danego materiału. Gwint zewnętrzny to gra na dokładność i stabilność – żeby się udała musimy mieć absolutną pewność że surowy materiał ani drgnie podczas obróbki i że jest prostopadle, stabilnie umocowany w imadle/bloku silnika. Gdy to już wiemy zaczyna się właściwa zabawa – w gwintowaniu ręcznym i mechanicznym najważniejszy jest początek – gdy ustabilizujemy naszą narzynkę po pierwszych 2-3 obrotach warto zakręcić w druga stronę i zacząć od nowa już z kilkoma kroplami oliwy maszynowej lub oleju nakapanymi na materiał. Wówczas cała operacja przebiegnie sprawniej i dodatkowo olej zgromadzi w sobie większość opiłków. Kręcenie w kierunku odwrotnym w przypadku narzynek ręcznych daje dodatkowo efekt tzw. złamania wióra i pozwala na skuteczne oczyszczenie powierzchni cięcia w trakcie właściwego narzynania. Wewnętrznie – przelotowo i nie tylko Wprzypadku gwintówwewnętrznych istotna jest na początku właściwa kalibracja. I to zarówno wiertła do wiercenia nowego kanału/wyrównania ścian starego jak i samego gwintownika. Pomocna w tym jest zazwyczaj odpowiednia tabela podająca pary rozmiarów optymalnych dla odpowiedniego fi gwintowanego otworu. Gwintowniki maszynowe i ręczne różnią się przy tym kształtem i sposobem pracy – podobnie jeśli chodzi o samą geometrię otworu gwintowanego. W gwintowaniu przelotowym lepiej sprawdzają się gwintowniki maszynowe, zapatrzone w końcówkę penetrującą i spiralną krawędź tnącą. W gwintowaniu zamkniętych szczelin spokojnie wystarczy ręczna robota zwykłymgwintownikiem– i tu uwaga: każdy z nich powinien być oznaczony od 1 – 3 co informuje o kolejności ich użycia: zaczynamy zdzierakiem (1), pracujemy pośrednim (2) by finiszować wykańczakiem (3) . Zarówno przy stosowaniu gwintowników ręcznych jak i mechanicznych istotne jest wgwintowaniuwewnętrznym, odpowiednie ustabilizowanie procesu od samego początku. Warto też przed właściwym gwintowaniem wykonać lekkie fazowanie brzegów samego otworu – robienie tego po zasadniczym gwintowaniu jest trochę musztardą po obiedzie i może prowadzić do uszkodzenia ważnej, początkowej ścieżki gwintu. Gwintując ręcznie wykonujemy – analogicznie jak w przypadku gwintowania zewnętrznego – powtarzalne zwroty kierunku o pół lub ¾ obrotu by spowodować złamanie wióra. Podobnie jak w poprzednim typie gwintowania zalecane jest zalanie pola pracy odpowiednia ilością oliwy maszynowej lub oleju, a po skończonym gwintowaniu staranne oczyszczenie miejsca pracy z wiór i opiłków – najlepiej sprężonym powietrzem.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODk4Nzg=